Πρότυπα ήθους

«Τώρα που οι αργυροί Ολυμπιονίκες της Εθνικής Ομάδας water polo έχουν πάρει το δρόμο της επιστροφής από το Τόκυο στην πατρίδα, και εμείς οι υπόλοιποι δεν έχουμε σταματήσει να λέμε τα καλύτερα για αυτά τα παιδιά, τα οποία ζήτησαν συγγνώμη στο απόγειο της χαράς τους από τους συμπολίτες μας που πάλευαν με την φωτιά και τα οποία επίσης ζήτησαν να μοιραστούν τα δώρα που ορισμένοι από εμάς τους έχουν προσφέρει με όσους έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές, τώρα λοιπόν … έχει ήδη ξημερώσει η επόμενη μέρα.

Η επόμενη μέρα μιας μεγάλης επιτυχίας με στοίχειωνε πάντα. Γιατί πρέπει κανείς να τη διαχειριστεί!

Ερώτηση: Ήταν καταρχήν η επιτυχία αυτή τόσο μεγάλη; 

Απάντηση: Ήταν τεράστια!!

Πολύ χαλαρά θα πω ότι το αργυρό μετάλλιο της Εθνικής πόλο στο Τόκυο δικαιώνει τα όνειρα και τις προσδοκίες μιας σειράς από γενιές αθλητών και προπονητών που δραστηριοποιήθηκαν στο άθλημα τα τελευταία 25-30 χρόνια!

Ήταν τεράστια γιατί οι αντίπαλοί τους ήταν τεράστιοι! Χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό και πληθώρα υποδομών, οι οποίες καλλιεργούν τα αθλήματα του υγρού στίβου σε βάθος για πολλές δεκαετίες.

Ήταν επίσης τεράστια γιατί η διοργάνωση στην οποία την πέτυχαν είναι τεράστια! Αρκεί να σκεφτούμε ότι χρειαζόμαστε πάνω από τέσσερα χρόνια να την προετοιμάσουμε σε άλλο μέρος του πλανήτη κάθε φορά.

Άρα, τι κάνουμε τώρα;

Όπως βλέπω τα πράγματα έχουμε δύο επιλογές.

Η πρώτη είναι, να υποδεχθούμε τα χρυσά – στις καρδιές μας – αυτά παιδιά, τους προπονητές τους και όλο τα επιτελείο της ομάδας με τις τιμές που τους αξίζουν και ακόμη περισσότερες. Να τους παρέχουμε όλα αυτά που απλόχερα η Ελληνική νομοθεσία προβλέπει για τους Ολυμπιονίκες. Να τους παρουσιάσουμε στα Ελληνόπουλα, ως πρότυπα αγώνα και ήθους. Κυρίως ήθους. Και να ελπίζουμε σε κάτι ανάλογο στο μέλλον…

Η δεύτερη είναι να κάνουμε όλα τα παραπάνω και επιπλέον αντί να ελπίζουμε για κάτι ανάλογο στο μέλλον να το σχεδιάσουμε, να το δουλέψουμε και με τις πιθανότητες της ζωής να το κάνουμε να συμβεί!!

Ας αναλογιστούμε σοβαρά τα οφέλη που αποκόμισε η χώρα από αυτή την επιτυχία στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός στη γη. Εκατομμύρια μάτια, εκατομμύρια μυαλά – ίσως και δισεκατομμύρια – επηρεάστηκαν θετικά για την Ελλάδα! Δεν είναι τυχαίο ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το πλέον ακριβοπληρωμένο αθλητικό τηλεοπτικό προϊόν στον πλανήτη με τηλεθεάσεις που αγγίζουν το απόλυτο. Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι όλα τα κράτη – και οι πάσης φύσης κυβερνήσεις – επιδιώκουν να παρουσιάζουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες τον καλύτερό τους εαυτό.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να προσπαθήσουμε να αποτιμήσουμε τα οφέλη για την πατρίδα μας με οικονομικούς όρους αγοράς! ‘Η με άλλα λόγια, αν θέλαμε να πετύχουμε για την χώρα αυτά που πετύχαμε στο Τόκυο, με άλλο τρόπο και όχι με το πόλο, ας πούμε με διαφήμιση και μάρκετινγκ, τι θα μας είχε κοστίσει;  Ναι, ενδεχομένως το ζητούμενο να αποτελεί αντικείμενο μιας διδακτορικής διατριβής, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο καθένας από εμάς περιμένει να ακούσει ένα νούμερο με πολλά μηδενικά!!

Τι χρειάζεται λοιπόν να κάνουμε προκειμένου με συστηματικό τρόπο και όχι τυχηματικό να διεκδικούμε επιτυχίες προβολής για την χώρα;

Να επενδύσουμε! Να επενδύσουμε στο άθλημα! Να κάνουμε το Water Polo Εθνικό Σπορ!

Είναι σίγουρη η επένδυση;

Σε απλούς οικονομικούς όρους καμία επένδυση δεν είναι σίγουρη. Αλλά αν έχουμε καταφέρει να φτάσουμε ως εδώ με τον τρόπο που το καταφέραμε, τότε οι πιθανότητές μας είναι περισσότερο από καλές. Φαίνεται ότι το άθλημα ταιριάζει στο σωματότυπο και την ψυχοσύνθεση του λαού μας. Έχουμε πλέον μια καλή παράδοση και έχουμε και τεχνογνωσία, δηλαδή έμπειρους και καταρτισμένους προπονητές, πολλοί από τους οποίους απασχολούνται επαγγελματικά εκτός χώρας. Και τώρα πιά έχουμε και σοβαρά πρότυπα! Τους Ολυμπιονίκες μας!

Ποιοι ζητούμε να επενδύσουν;

Οπωσδήποτε το Ελληνικό κράτος! Ίσως η συγκυρία να είναι μοναδική. Αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση δείχνει να έχει στο DNA της τα γονίδια της επένδυσης και της απόδοσης. Και αφού η απόδοση είναι πλέον προφανής και αποτιμημένη, το επόμενο βήμα είναι απλά η λογική επιλογή.

Όμως και ο ιδιωτικός τομέας με τα ταχύτατα αντανακλαστικά που συνήθως επιδεικνύει έχει μόνο να ωφεληθεί από την προσδοκώμενη προβολή. Χορηγικά πακέτα στο άθλημα είναι χρήματα που θα «πιάσουν τόπο». Βέβαια και κάποιες στοχευμένες φοροαπαλλαγές θα βοηθούσαν. Ορισμένες χώρες το τόλμησαν στο παρελθόν με πολύ καλά αποτελέσματα.

Αφού λοιπόν έχουμε ταλέντο, αθλητές, προπονητές τι είναι αυτό που λείπει;  Σε τι πρέπει να επενδύσουμε; 

Πισίνες. Πολλές πισίνες! Κολυμβητήρια ανοιχτά και κλειστά. Κυρίως κλειστά!

Σήμερα η Ελλάδα διαθέτει 162 κολυμβητικές δεξαμενές (πρόσφατη καταμέτρηση Γ. Γιαννουρή) δημόσιες, δημοτικές και ιδιωτικές, από τις οποίες ένα ~20% υπολειτουργεί σημαντικά ή δεν λειτουργεί λόγω σειράς προβλημάτων.

Με την πλέον αισιόδοξη εκτίμηση, ο παραπάνω αριθμός υπολείπεται κατά πολύ του Μ.Ο. κολυμβητικών δεξαμενών ανά πληθυσμιακή μονάδα των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.

Με απλά λόγια λοιπόν: η αγάπη μας για την νέα επίσημη Εθνική αγαπημένη είναι δεδομένη. Η πρόκληση να την έχουμε για πάντα στην καρδιά μας είναι ανοικτή και εξαρτάται από τις επιλογές που θα κάνουμε!

Λεωνίδας Αθανασιάδης
Πολιτικός Μηχανικός – Επιχειρηματίας
Α’ Αντιπρόεδρος ΚΟΕ

ΥΓ: Οι απόψεις στο παραπάνω κείμενο είναι απολύτως προσωπικές.