Δύσκολη εξίσωση
Ο Λάμπρος Αναστασόπουλος και πρόεδρος του ΣΕΠΥ (Συνδεσμος Ελλήνων προπονητών υδατοσφαίρισης) και κλήθηκε να τοποθετηθεί στο θέμα του Ομοσπονδιακού της Εθνικής ανδρών που προσγειώνεται στις 12.20 το μεσημέρι της Τετάρτης 11 Αυγούστου από το Τόκιο έχοντας στις αποσκευές το αργυρό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η τοποθέτησή του έχει ενδιαφέρον. Εκφράζεται βέβαια σαν Λάμπρος Αναστασόπουλος και όχι σαν ΣΕΠΥ.
«Θεωρώ ιεροσυλία στην παρούσα στιγμή να ανοίγει θέμα του ομοσπονδιακού προπονητή, πριν ακόμα οι ήρωες που μας έκαναν περήφανους στο Τόκιο, να πατήσουν το έδαφος της Ελλάδας και προλάβουν να ξεκρεμάσουν τα "χρυσά" αργυρά μετάλλια από τον λαιμό τους...
Πάγια θέση του ΣΕΠΥ είναι ότι οι ομοσπονδιακοί προπονητές όλων των κατηγοριών θα πρέπει να είναι αποκλειστικής απασχόλησης. Πέρα από το ότι θα πρέπει να είναι αφοσιωμένοι στα τμήματα τους και στην πρόοδο των αθλητών/τριών καθόλη την διάρκεια της χρονιάς σε όλη την επικράτεια (και όχι να βλέπουν τους αθλητές σε εβδομαδιαία Καμπ) θα πρέπει να υπάρχει αμεροληψία και μηδαμινή εξάρτηση από τα σωματεία. Ο σωματειακός-ομοσπονδιακός προπονητής (όση καλή διάθεση και αντικειμενικότητα μπορεί να έχει) επηρεάζει (έστω και άθελά του) αθλητές που έχουν όνειρο την συμμετοχή στα εθνικά συγκροτήματα να μεταγραφούν στα σωματεία που προπονεί ταυτόχρονα με την θέση του ομοσπονδιακού. Αυτό αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό, ιδιαίτερα για τα σωματεία της επαρχίας. Οι λόγοι προφανείς.
Στις προεκλογικές συναντήσεις του ΣΕΠΥ και οι δύο παρατάξεις για την ανάληψη της ηγεσίας της ομοσπονδίας συμφώνησαν ότι αυτό το μοντέλο σωματειακού - ομοσπονδιακού προπονητή είναι λάθος. Οι λόγοι δικαιολογήθηκαν καθαρά ως οικονομικοί που επιλέχθει αυτό το μοντέλο στο παρελθόν. Ο νέος πρόεδρος της ΚΟΕ δεσμεύθηκε τον μήνα Μάρτιο ότι αυτό θα αλλάξει αν εκλεγεί, αρχικά άμεσα για τους ομοσπονδιακούς ανδρών και γυναικών (με την ολοκλήρωση της Ολυμπιάδας) και σταδιακά για τους προπονητές ηλικιακών τμημάτων. Κάτι που μας βρήκε σύμφωνους με την προϋπόθεση ότι με γρήγορους ρυθμούς θα υλοποιηθεί το ίδιο για όλους άπαντες τους ομοσπονδιακούς.
Ο Θοδωρής Βλάχος έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του ως προπονητής χρόνια τώρα και δεν χρειαζόταν το Ολυμπιακό μετάλλιο για να αποδείξει σε κανέναν τις ικανότητες του. Αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση καθώς στο σωματείο που εργάζεται έχει την τύχη να έχει την πλειοψηφία των αθλητών της εθνικής ομάδας (ή να είχε κάποιους από αυτούς για πολλά χρόνια υπό τις οδηγίες του). Καλό ή κακό είναι άλλη συζήτηση...
Ο νέος ομοσπονδιακός προπονητής θα πρέπει να αναλάβει άμεσα την εθνική ομάδα καθώς από αύριο κιόλας ανοίγει ο νέος Ολυμπιακός κύκλος ο οποίος θα είναι σε 3 και όχι 4 χρόνια με στόχο την διατήρηση στην ελίτ της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης σε έναν πήχυ που έχει ανέβει ψηλά μετά και το Ολυμπιακό μετάλλιο.
Απο την στιγμή που υπάρχει η βούληση από την ΚΟΕ για αποκλειστική συνεργασία με μια οικονομική προσφορά άνευ προηγουμένου για ανανέωση της συνεργασίας και τον ικανοποιεί (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα) καθώς και η επιθυμία του Θοδωρή να συνεχίσει το έργο του στην Εθνική μας ομαδα (και το δικαιούται) θα πρέπει να βρεθεί μια χρυσή τομή. Δύσκολη εξίσωση και για τα δύο μέρη...
Προσωπική (και μόνο) άποψη, αυτή η χρυσή τομή είναι ο Θοδωρής από την στιγμή που έχει ήδη δεσμευτεί και αναλάβει τον προγραμματισμό για το σωματείο του, να ολοκληρώσει την χρόνια με το παρόν μοντέλο και τα επόμενα δύο έτη να είναι αποκλειστικά ο εθνικός μας προπονητής στο δρόμο για το Παρίσι.
Φυσικά, αυτοί που θα αποφασίσουν είναι η ομοσπονδία και ο Θοδωρής....
Αυτό που προέχει σήμερα είναι να χαρούμε αυτή την σπουδαία επιτυχία, να τιμήσουμε τους συντελεστές της και να δουλέψουμε άπαντες στην "εξαργύρωση" της με όραμα, μεθοδικότητα, υποδομές και έργα για την ανάπτυξη του αθλήματος μας.