"Τι στιγμή...Τι τιμή...Τι συγκίνηση..."

 Η Δήμητρα Ασιλιάν αργυρή Ολυμπιονίκης το 2004 με την εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης γυναικών. Μια από τις καλύτερες παίκτριες στη χώρα τη δεκαετία του 2000.

 Είχε την τύχη να γνωρίσει στη ζωή της πέρα από την παρουσία της στο νερό και εκτός αυτού τον υπέροχο Φώντα Μουδάτσιο, Ολυμπιονίκης και προπονητής πόλο. Που έφυγε πολύ νέος από τη ζωή πριν από λίγα χρόνια. Η σύζυγος του Δήμητρα Ασιλιάν μαζί με τη μικρή κόρη τους συνεχίζουν το διάβα στη ζωή τους, χωρίς να ξεχνάνε ποτέ το Φώντα Μουδάτσιο.

 Η Δήμητρα είχε την τιμή να κρατήσει την Ολυμπιακή δάδα, κάτω από την Ακρόπολη. Αποτέλεσε έτσι στέλεχος της λαμπαδηδρομίας που γίνεται τις τελευταίες μέρες στη χώρα μας. Η ίδια είχε δίπλα της, την κορούλα της και δεν ξέχασε ποτέ τον Φώντα Μουδάτσιο. Ένα από τους καλύτερους ανθρώπους στο χώρο της Ελληνικής υδατοσφαίρισης, τοσο σαν αθλητής, όσο και σαν προπονητής. Στην αναφορά της τόνισε:

"Τι στιγμή! Τι τιμή!Τι συγκίνηση!

Άναμμα της Ολυμπιακής Φλόγας από το βωμό του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης!

   Το σύμβολο της Παγκόσμιας Ειρήνης, το σύμβολο της Ελπίδας, του Ωραίου, του Μεγάλου και του Αληθινού... στον βωμό της Ακρόπολης, του λαμπρότερο μνημείου απλότητας και ομορφιάς της ανθρωπότητας!

   Από τις ωραιότερες και εντονότερες στιγμές της αθλητικής μου σταδιοδρομία, να τρέχω με την κόρη μου κρατώντας την Ολυμπιακή Φλόγα!

  Αφιερώνω αυτές τις στιγμές στον Φώντα μου που είμαι σίγουρη ότι ήταν δίπλα μας σε όλη τη διαδρομή!

   Φώντα σ ευχαριστώ για όλα!

Εσύ μας "έστειλες"εκεί!

Ελπίζω νά σε κάναμε υπερήφανο!"